در تربیت خردسالان باید بر اساس تلقین و عادت دادن حرکت کنیم چون کودک برای تلقینات مفید و عادتهای مثبت نقش پذیر و مستعد می‌باشد و به قول غزالی: «کودک امانتی است در دست پدر و مادر و آن دل پاک وی چون گوهری است نفیس و نقش پذیر است چون موم، و از همه نقشها خالی است چون زمینی پاک است که هر تخم که در وی فکنی بروید. اگر تخم خیر افکنی به سعادت دین و دنیا برسد و مادر و پدر و استاد در ثواب آن شریک باشند و اگر برخلاف این باشد بدبخت شود و ایشان در هر چه بروی رود شریک باشند.» به این جهت پدر و مادر و مربیان باید از کودکی آموزش قرآن را شروع کنند و کودک را از همان زمان خردسالی با قرآن آشنا وانس دهند .
در این راستا کودکان عزیزم در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه 1402 با برگزاری محفل قرآنی و رنگ آمیزی کتاب گلبرگ با آداب قرآن خواندن آشنا شدند و بیشتر به این کتاب آسمانی انس گرفتند.
