ساعت وسیله ای برای اندازه گیری زمان است. ساعت با فرم نوینش (۲۴ ساعتی) حداقل از قرن پانزدهم مورد استفاده است. با پیشرفت علم و دانش بشری، بتدریج ساعتهای دقیق تر مکانیکی، وزنه ای، فنردار، برقی، باطری دار و کامپیوتری جای ساعت های آبی، آفتابی و ساعت های ماسه ای را گرفتند.
در همین راستا در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ماه 1402 در کلاس خانم امیدوار با انواع ساعت ها (رومیزی ،دیواری،مچی)و همچنین با عقربه های ثانیه شمار و دقیقه شمار و ساعت شمار آشنا شدند و بعد در دفترهای خود با مقوا و قیچی ساعت های زیبایی درست کردند و عقربه های ساعتی را که درست کرده بودند را نیز وصل کردند.
