زندگی مشترک تک فرزندها، ناپایدارتر است و این افراد، توانایی کمتری برای سازگار شدن با مشکلات بعد از ازدواج و حل کردن شان دارند، در حالی که افرادی که تجربه زندگی با خواهر و برادر را داشتهاند، راحتتر از پس حل مشکلات زندگی زناشویی شان برمیآیند. در این مطلب به بررسی کلی در رابطه با تک فرزندی یا چند فرزندی خواهیم پرداخت.
بیرون از خانه، بازی میکنند
البته تماشای بیش از اندازه تلویزیون و خانهنشینی این کودکان، تنها یکی از احتمالاتی است که در مورد دلیل چاق شدنشان مطرح میشود و احتمالا عوامل دیگری هم در این مورد دخیل است.
با کارهای جمعی میانه ندارند
متخصصان میگویند تمایل تکفرزندها به حضور و مشارکت در فعالیتهای جمعی، کمتر است و معمولا این کودکان، درونگرا تر از همسالان شان هستند. روانشناسان میگویند بسیاری از تکفرزندها، در به اشتراک گذاشتن داشتههایشان، ناتوان هستند و از آنجا که والدینشان، تنها همدم آنها هستند، به جای نشان دادن رفتارهای مناسب سن خود، از رفتار بزرگسالان الگوبرداری میکنند. بررسیها نشان میدهد که مشکلات رفتاری در میان کودکان تکفرزند، بیشتر به چشم میخورد اما از نظر محققان، این کودکان، هوش بالاتری نسبت به همسالان غیر تکفرزندشان دارند.
خوشحالترند
در حالیکه بسیاری از افراد معتقدند تکفرزندی یعنی تنهایی و افسردگی، روانشناسان انگلیسی معتقدند با وجود تمام بدیهایی که در مورد تنها بودن و تکفرزندی گفته میشود، این کودکان از آنهایی که خواهر و برادر دارند خوشحالتر و فعالتر هستند. بررسیهای آنها نشان میدهد بچههایی که خواهر و برادر دارند همیشه نگران و ناخشنود هستند اما از آنجا که تکفرزندها نیازی ندارند داشتههایشان را با کسی تقسیم کنند، از زندگیشان رضایت بیشتری دارند. محققان میگویند وقتی از تکفرزندها پرسیده میشود که آیا دوست دارند به قیمت تقسیم داراییهایشان با خواهر و برادر از تنهایی در بیایند، با پاسخ منفی آنها روبهرو شدهاند.
دست و دلبازترند
گرچه برخی معتقدند دست و دلبازی و خساست، ویژگیهای ذاتی هستند اما از نظر محققان، آدمها با این ویژگیها به دنیا نمیآیند و به تدریج، آنها را کسب میکنند. از نظر آنها، آدمهایی که خواهر و برادر ندارند و تنها فرزند خانواده هستند، بیشتر احتمال دارد که دست و دلباز شوند و خساست را کنار بگذارند. به گفته محققان، هر چه احساس مسئولیتپذیری در افراد بالاتر باشد، دست و دلبازتر میشوند و با توجه به پژوهشهای آنها، از آنجا که تکفرزندها مسئولیتپذیری بیشتری دارند، زودتر و راحتتر از کسانی که خواهر و برادر دارند خساست را کنار میگذارند.
اعتماد به نفسشان بالاتر است
روانشناسان میگویند افرادی که از بدو تولد، امنیت بیشتری را احساس کردهاند، اعتماد به نفس بیشتری هم دارند و این همان دلیلی است که اعتماد به نفس تکفرزندها را بالا میبرد. محققان میگویند تکفرزندها بیشتر از بچههایی که خواهر و برادر دارند امنیت را لمس کردهاند و با اعتماد به نفستر هم هستند. به همین دلیل زودتر به فعالیتهای اقتصادی وارد میشوند و زندگی راحتتری برای خود میسازند. بررسیهای دیگری هم نشان میدهد که این افراد، زودتر از کسانی که خواهر و برادر دارند زبان باز میکنند.
مسئولیتپذیرترند
حتما شنیدهاید که فرزندان بزرگ خانواده، مسئولیتپذیرتر از بچههای دیگر هستند اما تنها بچههای بزرگ نیستند که احساس قوی مسئولیتپذیری دارند؛ محققان میگویند تکفرزندها هم بیاندازه مسئولیتپذیرند و اشتباهاتشان را به گردن دیگران نمیاندازند. به گفته محققان، درست است که این افراد تمایل زیادی به انجام کارهای گروهی ندارند اما زمانی که کارشان را به صورت انفرادی انجام میدهند، مسئولیتپذیری را هم چاشنیاش میکنند و به بهترین شکل آن را به پایان میرسانند.
میخواهند دنیا را تغییر دهند
خصوصیات تکفرزندها، به بچههای اول خیلی شبیه است. آنها همیشه باید پاسخگوی انتظارات ریز و درشت والدینشان باشند و به همین دلیل تواناتر از بچههای وسط و کوچکتر خانوادههای چندفرزندی بار میآیند. آنها منظم و با وجدان هستند و میشود روی حرفشان حساب و به آنها اطمینان کرد. تخیل قوی، یکی از ویژگیهای تکفرزند هاست. آنها میدانند چطور از واژهها استفاده کرده و حرف دلشان را بیان کنند اما توانایی آنها در چربزبانی همیشه به شخصیتی محبوب بدلشان نمیکند. آنها حساس و زود رنج هستند و خیلیها به همین دلیل دوستشان ندارند. تکفرزندها، کمی پرتوقع هستند و گاهی کمالگرایی بیش از اندازه کار دستشان میدهد. برخی روانشناسان معتقدند یک تکفرزند، با چنین ویژگیهایی بهتر است با کسی که بچه اول خانواده است ازدواج نکند و سراغ بچههای وسطی که آرامتر، صبورتر و حرف گوشکنتر هستند برود.
آنچه در مطالعات جامعهشناسان اثبات شده، این است که تکفرزندها، بیشتر به دانشگاه وارد میشوند و در مدرسه و دانشگاه هم نمرات بهتری میگیرند. بررسیها نشان میدهد بچههای تکفرزند، همیشه در کلاس درس یک سر و گردن از همکلاسیهای دیگرشان بالاترند، اما نباید فراموش کرد که به گفته گروهی دیگر از محققان، این گروه از بچهها، در مقایسه با دیگران، تمایل کمتری به حضور و مشارکت در فعالیتهای جمعی و گروهی دارند و عموما کودکانی درونگرا هستند.
گردآورنده: سرکار خانم رفعتی(مربی پیش دو)
تاییدکننده: سرکار خانم هامونی(مدیریت پیش دبستانی)
منبع: دکتر سلام