ضعف در به کار گیری قانون زندگی
بعضی به راحتی دعوای بچّه‌ها رو دلیل ظلم شدن به بچّه‌ها در خونواده‌های پُرجمعیت به حساب می‌یارن و حکم به تک‌فرزندی و یا ایجاد فاصلۀ بین بچّه‌ها می‌کنن.
ما نمی‌خوایم بگیم هر دعوایی که بین بچّه‌ها اتفاق می‌افته خوبه، ولی در کل، رقابتی که بین بچّه‌ها تو خونواده‌های پُرجمعیت وجود داره، یه آموزش کارگاهی برا یاد گرفتن تعاملات اجتماعیه.
بچّه‌ها وقتی با هم دعوا می‌کنن، یاد می‌گیرن که چطور حقّشون رو بگیرن، البته همین دعواهای معمولی.
ما بزرگ‌ترا هم وقتی بچّه بودیم، با برادر و خواهرامون دعوا داشتیم؛ امّا حالا حوصله‌مون کم شده و تحمّل دعوای بچّه‌های خودمون رو هم نداریم.?
یکی از حُسن‌های دعواهای طبیعی، اینه که بچّه‌ها با خشونت و تندی به صورت طبیعی آشنا می‌شن و وقتی تو جامعه با برخوردهای خشن مواجه می‌شن، به این راحتی عقب نمی‌کشن.
این دعواها، مثل واکسن می‌مونه. واکسن، میکروب ضعیف شده‌ایه که بدن با اون مبارزه می‌کنه تا اگه میکروب حقیقی وارد بدن شد، بتونه به راحتی با اون مبارزه کنه.
خیلی از تک‌فرزندها، توی رقابت‌های اجتماعی به شدّت آسیب‌پذیر و کم‌تحمّلن، چون که اونها تو زندگی‌شون، نه تنها رقابت نکردن بلکه همیشه بدون اینکه زحمتی بکشن، در کانون توجّهات بودن.
در خانواده های تک فرزند همه محبت ها و حمایت ها از یک سو و همه سخت گیری ها و کنترل ها از سوی دیگر متوجه همان یک فرزند است.
این محبت و حمایت افراطی یا سخت گیری زیاد و کنترل بیش از حد پدر و مادر و اطرافیان به سلامت روانی فرزند آسیب می رساند:
از یک سو، چون همه توجهات به سوی اوست و دیگران برای او تصمیم می گیرند، اراده او خدشه دار می گردد و قدرت و تحمل وی در رویارویی با مشکلات کاهش می یابد.
از سوی دیگر،چون معمولا همه چیز برای او فراهم است، توقع وی بالا می رود و ممکن است در درازمدت انسانی نامهربان و خودخواه شود که چون عادت ندارد کسی را در کنار خود ببیند، همه چیز را فقط برای خود می خواهد.
یکی دیگر از مشکلات تک فرزندی این است که او نمی تواند در خانواده با کسی رقابت یا دعوا کند.
بنابراین فرصتی برای کنترل و مدیریت برخی احساسات منفی پیدا نخواهد کرد.
داشتن خواهر و برادر چه تاثیری بر شکل گیری شخصیت دارد؟
?از مزایای چند فرزندی بودن این است که
✅ کودکان هم بازی دارند
✅ و از لحاظ رشدی و ارتباطی با الگوگیری از هم زودتر یاد می‌گیرند،
✅ تا آخر عمر پشتیبان هم هستند،
✅ کمتر بی حوصلگی و روزمرگی را تجربه می‌کنند
✅ و پذیرش مسئولیت و هویت در آنها بیشتر احساس می‌شود.
? البته در این حالت والدین وقت کمتری برای اختصاص به هر کودک به صورت جداگانه دارند و همچنین امکانات مالی و رفاهی باید بین فرزندان تقسیم شود.
?وی درباره تأثیرپذیری فرزندان کوچکتر از خواهر و برادر بزرگتر، گفت: از آن جایی که تجربه والدین به خاطر بزرگ کردن فرزندان قبلی، بیشتر است، فرزندان کوچکتر محدودیت‌های تربیتی و حساسیت کمتری دارند، الگوپذیری آنها بهتر است و مهارت‌های حرکتی، زبانی و ارتباطی را به راحتی یاد می‌گیرند.
تاثیر خواهران و برادران در تقویت مهارت‌های اجتماعی همدیگر
انسان موجودی اجتماعی است؛ از این رو تمایل به برقراری ارتباط با دیگران دارد و در غیر این صورت احساس تنهایی می‌کند.
بین صد‌ها و یا هزاران انسانی که در طول زندگی با آنها رابطه داریم، خواهران و برادران از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند؛ آنها با پدر و مادر فرق دارند، از این نظر که اغلب آنها هم دهه‌ای ما هستند و در بسیاری از مسائل، نظراتی مشابه با ما دارند.
از طرفی خواهر و برادر با دوستان هم تفاوت دارند، چرا که از آنها به ما نزدیک تر هستند.
همه ما راز‌هایی داریم که حتی با دوستان خود به اشتراک نمی‌گذاریم، اما خواهران یا برادران اعتماد ما را نسبت به خود دارند و می‌توانند هم صحبت دردل‌های گاه و بی گاه ما باشند.
از طرفی خواهران و برادران می‌توانند تأثیر بسزایی در رشد و تقویت مهارت‌های اجتماعی یکدیگر داشته باشند. آنها از کودکی در کنار هم بزرگ شده‌اند و تفاوت‌های شخصیتی یکدیگر را پذیرفته‌اند و حال در فعالیت‌های اجتماعی موفق تر هستند.
مهتاب معتمد (روانشناس)
گردآورنده:سرکار خانم نیک بین (مربی پیش 2 )
تایید کننده:سرکار خانم هامونی (مدیریت آموزشگاه )